(fot. Krzysztof Kołacz)
Wolność Duchowa. „Kiedyś, gdy lekarz powiedział Ignacemu, że powinien unikać napadów melancholii, gdyż mogłoby mu to zaszkodzić, Ojciec powiedział: zbadałem co może powodować u mnie melancholię, i nie znalazłem nic, chyba że Papież całkowicie zlikwidowałby Towarzystwo, a nawet jeśli to by się stało to po kwadransie na modlitwie, byłbym szczęśliwy, jak przedtem i jeszcze bardziej” (Memorial de Gonçalves da Câmara, 182.)
W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego…
Psalm 40
Złożyłem w Panu całą nadzieję;
On schylił się nade mną i wysłuchał mego wołania.
Wydobył mnie z dołu zagłady i z kałuży błota,
a stopy moje postawił na skale i umocnił moje kroki.
I włożył w moje usta śpiew nowy, pieśń dla naszego Boga.
Wielu zobaczy i przejmie ich trwoga, i położą swą ufność w Panu.
Szczęśliwy mąż, który złożył swą nadzieję w Panu,
a nie idzie za pyszałkami i za zwolennikami kłamstwa.
Wiele Ty uczyniłeś swych cudów, Panie, Boże mój,
a w zamiarach Twoich wobec nas nikt Ci nie dorówna.
I gdybym chciał je wyrazić i opowiedzieć,
będzie ich więcej niżby można zliczyć.
Nie chciałeś ofiary krwawej ani z płodów ziemi, lecz otwarłeś mi uszy;
całopalenia i żertwy za grzech nie żądałeś.
Wtedy powiedziałem: «Oto przychodzę;
w zwoju księgi o mnie napisano:
Jest moją radością, mój Boże, czynić Twoją wolę,
a Prawo Twoje mieszka w moim wnętrzu».
Głosiłem Twoją sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu;
oto nie powściągałem warg moich – Ty wiesz, o Panie.
Sprawiedliwości Twojej nie kryłem w głębi serca.
Głosiłem Twoją wierność i pomoc.
Nie taiłem Twej łaski ani Twej wierności przed wielkim zgromadzeniem.
A Ty, o Panie, nie wstrzymuj wobec mnie Twego miłosierdzia;
łaska Twa i wierność niech mnie zawsze strzegą!
Otoczyły mnie bowiem nieszczęścia, których nie ma liczby,
winy moje mnie ogarnęły, a gdybym mógł je widzieć,
byłyby liczniejsze niż włosy na mej głowie, więc we mnie serce ustaje.
Panie, racz mnie wybawić; Panie, pospiesz mi na pomoc!
Niech się zmieszają i razem okryją rumieńcem
ci, co na życie me czyhają, aby je odebrać.
Niech się cofną zawstydzeni ci, którzy z niedoli mojej się weselą.
Niech się radują i weselą w Tobie wszyscy, co Ciebie szukają
i niech zawsze mówią: «Pan jest wielki» ci, którzy pragną Twojej pomocy.
Ja zaś jestem ubogi i nędzny, ale Pan troszczy się o mnie.
Ty jesteś wspomożycielem moim i wybawcą; Boże mój, nie zwlekaj!
Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu…
Czytanie z Listu św. Pawła Apostoła do Filipian (Flp 3, 7-9)
Wszystko, co było dla mnie zyskiem, ze względu na Chrystusa uznałem za stratę. I owszem, nawet wszystko uznaje za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego. Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł się w Nim – nie mając mojej sprawiedliwości, pochodzącej z Prawa, lecz Bożą sprawiedliwość, otrzymaną przez wiarę w Chrystusa, sprawiedliwość pochodzącą od Boga, opartą na wierze.
Oto słowo Boże / Bogu niech będą dzięki.
Czas na refleksję w milczeniu.
Z Tradycji Towarzystwa (Fundament Ćwiczeń duchowych 23)
Człowiek po to jest stworzony, aby Boga, Pana naszego, chwalił, czcił i Jemu służył, a przez to zbawił duszę swoją.
Inne zaś rzeczy na obliczu ziemi są stworzone dla człowieka i aby mu pomagały do osiągnięcia celu, dla którego jest on stworzony.
Z tego wynika, że człowiek ma korzystać z nich w całej tej mierze, w jakiej mu one pomagają do jego celu, a znów w całej tej mierze winien się od nich uwalniać, w jakiej mu są przeszkodą do tegoż celu.
I dlatego trzeba nam stać się ludźmi obojętnymi [nie robiącymi różnicy] w stosunku do wszystkich rzeczy stworzonych, w tym wszystkim, co podlega wolności naszej wolnej woli, a nie jest jej zakazane [lub nakazane], tak byśmy z naszej strony nie pragnęli więcej zdrowia niż choroby, bogactwa [więcej] niż ubóstwa, zaszczytów [więcej] niż wzgardy, życia długiego [więcej] niż krótkiego, i podobnie we wszystkich innych rzeczach.
[Natomiast] trzeba pragnąć i wybierać jedynie to, co nam więcej pomaga do celu, dla którego jesteśmy stworzeni.
Czas na refleksję w milczeniu.
Responsorium
K.: Człowiek po to jest stworzony, aby chwalić, czcić i służyć Bogu, naszemu Panu;
W.: Więc powinniśmy pragnąć i wybierać tylko to, co bardziej prowadzi co celu, dla którego zostaliśmy stworzeni.
Wezwania (mogą być też inne, dostosowane do potrzeb)
Prowadzący: Autentyczność naszego powołania i skuteczności naszej misji zależy od naszej wewnętrznej wolności. Ofiarujmy nasze prośby Panu, który wzywa nas do wolności synów Bożych.
1. Byśmy byli wolni od nieuporządkowanych przywiązań, które uniemożliwiają nam zaangażowanie się w służbie innym. Ciebie prosimy…
2. Byśmy, będąc wolnymi dzięki ślubowi ubóstwa, mogli dzielić życie ubogich i wykorzystywać wszystkie nasze zasoby dla Królestwa Bożego. Ciebie prosimy…
3. Byśmy, będąc wolnymi dzięki ślubowi czystości, mogli być ludźmi dla innych, żyjącymi w przyjaźni i komunii ze wszystkimi, szczególnie z tymi, którzy podzielają naszą misję. Ciebie prosimy…
4. Byśmy, będąc wolnymi dzięki ślubowi posłuszeństwa, mogli odpowiedzieć na wezwanie Chrystusa, przekazane nam przez naszych przełożonych. Ciebie prosimy…
Dołączmy nasze osobiste intencje do nowenny (chwila ciszy).
Ojcze nasz…
Modlitwa nowenny
Błogosławiony jesteś, Panie, który wybierasz to, co słabe i czynisz mocnym,
podnosisz to, co upadłe, leczysz rany i gromadzisz przy sobie rozproszonych.
Odnów nas w Duchu, który inspirował św. Ignacego i jego towarzyszy,
aby służyć Twojemu Synowi pod sztandarem Krzyża.
Daj nam odwagę, byśmy mogli dotrzeć
do naszych oddalonych, zapomnianych i zagubionych braci i sióstr;
abyśmy hojnie otwierali drzwi tym, którzy szukają Ciebie.
Daj nam mądrość, abyśmy siali ziarno Twojego Królestwa
w sercach wszystkich, których spotykamy,
na większą chwałę Twojego Imienia, dlatego modlimy się … (lub śpiewamy)
Zabierz, Panie i przyjmij
całą wolność moją,
Pamięć moją i rozum i wolę mą całą,
Cokolwiek mam i posiadam.
Ty mi to wszystko dałeś.
Tobie to Panie oddaję.
Twoje jest wszystko.
Rozporządzaj tym w pełni według Twojej woli.
Daj mi jedynie miłość Twoją i łaskę.
Albowiem to mi wystarczy. Amen.
Zakończenie
K.: Błogosławmy Panu.
W.: Bogu niech będą dzięki.
—
