(fot. Wikimedia Commons)
Dziś wspominamy św. Dawida Lewisa (ur. 1617 r. w Abergavenny, zm. 27 sierpnia 1679 r. w Usk (Monmouthshire) – angielskiego prezbitera, jezuitę, świętego Kościoła katolickiego, męczennika, ofiarę prześladowań antykatolickich.
Pochodził z walijskiej miejscowości Abergavenny położonej w hrabstwie Monmouthshire. Rodzice Dawida Lewisa byli różnych wyznań. Ojciec Morgan był protestantem, a matka Margaret Pritchard katoliczką. Po studiach prawniczych, które odbył w Londynie wyjechał na kontynent. Przebywając w Paryżu konwertował na katolicyzm. Po epidemii w której stracił oboje rodziców za namową brata matki, który był jezuitą udał się do Rzymu i podjął tam studia w Kolegium Angielskim. Sześć lat później w 1642 roku przyjął święcenia kapłańskie.
W 1645 roku został przyjęty do Towarzystwa Jezusowego. Do ojczyzny powrócił ukrywając się pod nazwiskiem Karol Baker. Od 1647 roku prowadził działalność apostolską pod Hereford godząc obowiązki kierowania wspólnotą zakonną. W wyniku nasilenia się prześladowań, za sprawą fałszywych oskarżeń, jakoby jezuici mieli mieć udział w planowanym zamachu na króla Karola II Stuarta, sprokurowanych przez niejakiego Titusa Oatesa wyznaczono nagrody pieniężne za informacje umożliwiające aresztowania.
Ujęty został na skutek denuncjacji ze strony apostatów 17 listopada 1679 roku. Zginął śmiercią męczeńską przez powieszenie i poćwiartowanie 27 sierpnia w trzydziestym siódmym roku kapłaństwa.
Za życia nazywany przez współwyznawców mianem „ojca ubogich”, zapamiętany został z mowy jaką wygłosił na szafocie w której kierując się do zebranych mówił o swojej wierze i działalności misyjnej, a którą zakończył słowami:
Słodki Jezu, przyjmij moją duszę.
Święty Dawid Lewis jest patronem kościoła St. David Lewis R.C. Church i szkoły St David Lewis R C Primary School w Newport.
RED./
Autor: Tomasz Wachowski
Licencja:
Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported
(creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/)
