(fot. shutterstock.com)
„Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. Żył tam wśród zwierząt, aniołowie zaś usługiwali Mu. Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię».” (Mk 1,12-15)
Ewangelista Marek nie opisuje przebiegu kuszenia Jezusa w czasie Jego pobytu na pustyni, lecz zwraca uwagę na opiekę Boga nad Nim i podaje: Czterdzieści dni przebywał na pustyni, kuszony przez szatana. Żył tam wśród zwierząt, aniołowie zaś usługiwali Mu. Tym, który kusi Jezusa, jest zły duch – Szatan, kłamca, intrygant i przeciwnik Boga. Jezus poddany jest tym samym pokusom, jakich doświadcza w życiu człowiek. Jezus zwyciężył w mocy Ducha, aby Jego naśladowcy posiadali wzór życia w Duchu Świętym.
W Biblii pustynia ma wiele znaczeń. Spotyka się na niej Boga i Jego przeciwnika – diabła. Abraham, Mojżesz i prorocy, a nawet cały naród przechodzili przez doświadczenie pustyni. Ta kraina jest symbolem obumierania, oczyszczenia i śmierci. Nie ma tam drzew, bujnej roślinności, brakuje wody i żyją na niej tylko nieliczne dzikie zwierzęta, skorpiony i węże. Panuje na niej dokuczliwy upał i nocny chłód. Zewsząd zalega przenikająca cisza lub nagle robi się wietrznie, burzowo i groźnie! Biblijne rozumienie pustyni wiąże się z kuszeniem i czasem próby.
Aby w życiu człowieka dokonało się nawrócenie, potrzebna jest pustynia i jej doświadczenie. To odosobnione, surowe miejsce wybrał dla Jezusa Duch Święty i wybiera je On także dla nas co roku u początku Wielkiego Postu. Dla wielu z nas nie będzie to dzika kraina, lecz żyjąc nawet w gwarnym mieście, powinniśmy znaleźć dla siebie swoją pustynię i wygospodarować czas na rekolekcje i modlitwę. Ma to być miejsce odosobnienia, oczyszczenia, pokuty i duchowej odnowy, gdzie sam Bóg kształtować będzie nasze serce i rozum. Z pewnością taka pustynia będzie także miejscem kuszenia nas. Nasza pustynia to swoista szkoła, w której kształcić i prowadzić będzie nas Duch Święty. Szatan Jezusowi i nam, Jego uczniom, nie oszczędza kuszenia, lecz nie jesteśmy skazani na przegrywanie i uleganie złu!
Czy potrafimy przewidywać i rozpoznawać ataki kusiciela i umiemy oddawać się w przemożną opiekę aniołów służących Jezusowi i nam? Niech łaska, miłość i dobroć Chrystusa pomogą zatriumfować nad pokusą!
ks. Stanisław Groń SJ
