(fot. Krzysztof Kołacz)
Czterdzieści jeden lat po kasacie, Towarzystwo Jezusowe zostało wskrzeszone przez papieża Piusa VII dnia 7 sierpnia 1814 r. Bulla Sollicitudo omnium ecclesiarum, rozciągnęła na cały Kościół prawa i przywileje przyznane Towarzystwu, które przeżyło w Imperium Rosyjskim i w Królestwie Obojga Sycylii. Dziś obchodzimy 200. rocznicę tej chwili łaski i gromadzimy się, by podziękować Panu, który stale pragnie posługiwać się nami jako pracownikami misji Chrystusa.
W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego…
Psalm 150
Alleluja.
Chwalcie Boga w Jego świątyni,
chwalcie Go na wyniosłym Jego nieboskłonie!
Chwalcie Go za potężne Jego czyny,
chwalcie Go za wielką Jego potęgę!
Chwalcie Go dźwiękiem rogu,
chwalcie Go na harfie i cytrze!
Chwalcie Go bębnem i tańcem,
chwalcie Go na strunach i flecie!
Chwalcie Go na cymbałach dźwięcznych,
chwalcie Go na cymbałach brzęczących:
Wszystko, co żyje, niech chwali Pana!
Alleluja.
Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu…
Czytanie z Listu św. Pawła Apostoła do Efezjan (Ef 1, 3-6)
On napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich – w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przez założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym.
Oto słowo Boże / Bogu niech będą dzięki.
Czas na refleksję w milczeniu.
Z Tradycji Kościoła (Papież Pius VII, Sollicitudo omnium ecclesiarum)
Świat katolicki domaga się jednomyślnym głosem przywrócenia Towarzystwa Jezusowego. Codziennie otrzymujemy wzywające nas do tego i coraz bardziej ponaglające petycje od naszych czcigodnych braci, arcybiskupów i biskupów oraz osób najbardziej zasłużonych, zwłaszcza, że obfite owoce, które to Towarzystwo przynosiło w powyższych krajach były powszechnie znane. Po żarliwej modlitwie wzywając Boskiej pomocy, po wysłuchaniu rad wielkiej liczby naszych Czcigodnych Braci, kardynałów Rzymskiego Kościoła świętego, ogłaszamy, z pełną świadomością, na mocy pełni władzy apostolskiej oraz po wieczne czasy, że wszystkie koncesje i uprawnienia przyznane przez nas wyłącznie dla Imperium Rosyjskiego i Królestwa Obojga Sycylii, obejmują odtąd wszystkie nasze posiadłości kościelne, a także wszystkie inne państwa. Pozwalamy także i oznajmiamy to, że wolno im (jezuitom) poświęcić się nauczaniu młodzieży i wychowaniu jej w katolickiej wierze i w dobrych obyczajach; mogą więc w sposób wolny i swobodnie objąć w zarząd seminaria i kolegia, i za wiedzą i pozwoleniem miejscowych biskupów słuchać spowiedzi, opowiadać Słowo Boże, udzielać świętych Sakramentów.
Czas na refleksję w milczeniu.
Responsorium
K.: Nie lękajcie się.
W.: Będę wam przychylny.
Wezwania (mogą być też inne, dostosowane do potrzeb)
Prowadzący: Bóg zechciał odnowić Towarzystwo i przywrócić je z powrotem jako sługę misji Chrystusa. Wzywajmy Bożego miłosierdzia, aby nam towarzyszyło, w podejmowanych przez nas wysiłkach by dostrzec i wypełnić wolę Bożą.
1. Dziękujmy Bogu za wszystkie łaski, jakie otrzymaliśmy w ciągu ostatnich 200 lat.
Wszyscy: Niech Opatrzność Boża wzmocni naszą ufność pokładaną w Bogu.
2. Módlmy się, dziękując za naszych współbraci, którzy podtrzymywali życie Towarzystwa w czasach próby.
Wszyscy: Niech styl naszego życia będzie zarzewiem wielu powołań do Towarzystwa.
3. Módlmy się z wdzięcznością za tych wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do odrodzenia Towarzystwa.
Wszyscy: Niech nasze wysiłki przyniosą obfite owoce dla zbawienia wszystkich.
4. Módlmy się z wdzięcznością za pamięć, którą przekazują nam starsi i za marzenia, które noszą w sobie młodzi.
Wszyscy: Byśmy mogli pozostać wierni naszej tradycji i twórczo otwierali się na nowe wyzwania.
5. Módlmy się za naszych braci i siostry, którzy odeszli przed nami;
Wszyscy: Niech na wieki radują się w niebie i wstawiają się za nami.
Dołączmy nasze osobiste intencje do nowenny (chwila ciszy).
Ojcze nasz…
Modlitwa nowenny
Błogosławiony jesteś, Panie, który wybierasz to, co słabe i czynisz mocnym,
podnosisz to, co upadłe, leczysz rany i gromadzisz przy sobie rozproszonych.
Odnów nas w Duchu, który inspirował św. Ignacego i jego towarzyszy,
aby służyć Twojemu Synowi pod sztandarem Krzyża.
Daj nam odwagę, byśmy mogli dotrzeć
do naszych oddalonych, zapomnianych i zagubionych braci i sióstr;
abyśmy hojnie otwierali drzwi tym, którzy szukają Ciebie.
Daj nam mądrość, abyśmy siali ziarno Twojego Królestwa
w sercach wszystkich, których spotykamy,
na większą chwałę Twojego Imienia, dlatego modlimy się … (lub śpiewamy)
Zabierz, Panie i przyjmij
całą wolność moją,
Pamięć moją i rozum i wolę mą całą,
Cokolwiek mam i posiadam.
Ty mi to wszystko dałeś.
Tobie to Panie oddaję.
Twoje jest wszystko.
Rozporządzaj tym w pełni według Twojej woli.
Daj mi jedynie miłość Twoją i łaskę.
Albowiem to mi wystarczy. Amen.
Zakończenie
K.: Błogosławmy Panu.
W.: Bogu niech będą dzięki.
—
