(fot. „Komunikaty”, 10, 2014)a
W liturgiczne wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej (7 X 2014 r.) w kościele parafialnym p.w. św. Andrzeja Boboli w Szczecinie swoje ostatnie śluby w Towarzystwie Jezusowym złożył o. Krzysztof Haptuś SJ. Uroczystej Mszy św. koncelebrowanej o godzinie 18:00 przewodniczył i homilię wygłosił o. Prowincjał Tomasz Kot SJ. W koncelebrze uczestniczyli wszyscy Ojcowie ze Szczecina, wsparci obecnością o. Lechosława Grobelnego SJ i o. Krzysztofa Łaszcza SJ z Jastrzębiej Góry, gdzie od 2013 roku pracuje o. Krzysztof Haptaś SJ.
Podczas homilii – nawiązując do fragmentu Ewangelii o Marii i Marcie (Łk 10, 38-42) – o. Prowincjał podkreślił konieczność rozeznawania w swoim życiu i wyboru tej „najlepszej cząstki”, którą Bóg przygotował dla każdego człowieka. Jej odkrycie przynosi człowiekowi prawdziwe szczęście, choć jej realizacja w codziennym życiu będzie nieraz naznaczona trudem, rezygnacją w wielu propozycji „tego świata”, a nieraz i cierpieniem. „Ojcze Krzysztofie, wybierając życie zakonne, wybrałeś tę „najlepszą cząstkę” dla siebie” – zaznaczył o. Prowincjał.
Na Mszę św. przybyli przyjaciele, znajomi oraz parafianie, którzy poznali o. Krzysztofa zaangażowanego w tutejszej parafii przez 9 lat (od 2004 do 2013 roku). Pracował tutaj jako katecheta, kapelan Szpitala MSWiA, duszpasterz dzieci i odwiedzał chorych. Dużo serca i pracy włożył w troskę o estetyczny wygląd „obchodów jezuickich”, co zostało podkreślone na początku Mszy św. przez o. Prowincjała, a zapamiętane przez większość parafian, którzy nazywali go „ojcem ogrodnikiem”.
Przed końcowym błogosławieństwem o. Krzysztof podziękował wszystkim za modlitwę, życzliwą pamięć i za obecność w tej ważnej chwili, jaką stanowi uroczystość złożenia ślubów zakonnych.
Po Mszy św. o. Krzysztof przyjmował przez długi czas życzenia od swoich przyjaciół i przedstawicieli wspólnot działających przy naszej parafii. Współbracia i zaproszeni goście długo oczekiwali na o. Krzysztofa w Sali o. Wasilewskiego, gdzie został przygotowany suto zastawiony „stół szwedzki”.
Bernard Gonska SJ/ („Komunikaty”, 10, 2014)/ RED.
