Zmarł najstarszy polski jezuita

W Gdyni, 12 stycznia 2013 roku zmarł ojciec Stanisław Czapiewski, który w maju tego roku ukończyłby 102. rok życia. Niemal rok spędził na Syberii a potem jako żołnierz Armii Polskiej utworzonej na Wschodzie przeszedł szlak od granicy chińskiej aż do Bejrutu. W latach 40-tych był kapelanem młodzieży polskiej w Egipcie a od 1950 roku kierował biurem misyjnym w USA. Przez ponad 30 lat był redaktorem naczelnym pisma misyjnego wychodzącego w Stanach Zjednoczonych.

Urodził się 14 maja 1911 r. w miejscowości Liniewo k. Kościerzyny jako siódme dziecko Pawła i Weroniki Czapiewskich. Po ukończeniu 4. klasy gimnazjum dawnego typu mając 16 lat zgłosił się do Towarzystwa Jezusowego i został przyjęty przez ówczesnego Prowincjała o. Józefa Sawickiego. Dnia 12 sierpnia 1927 r. rozpoczął nowicjat w Kaliszu i 13 sierpnia 1929 r. w Starej Wsi złożył pierwsze śluby zakonne. Humaniora odbywał w Starej Wsi, a następnie w Pińsku i tam zdał maturę w 1933 r. Studia filozoficzne w latach 1933-1936 odbył w Krakowie, a teologię studiował w Lublinie do wybuchu II wojny światowej.

We wrześniu 1939 r. przyjechał do Wilna, aby kontynuować studia teologiczne na Uniwersytecie Stefana Batorego. 21 grudnia 1940 r. otrzymał w terminie przyspieszonym święcenia kapłańskie z rąk abpa Romualda Jałbrzykowskiego w jego kaplicy prywatnej w Wilnie. 15 czerwca 1941 r. jako młody kapłan został aresztowany przez Rosjan i zesłany na Syberię.

15 stycznia 1942 r. został zwolniony ze zsyłki i przedostał się do tworzonej w tym czasie Armii Polskiej. 5 marca 1942 r. otrzymał przydział do X Dywizji Piechoty, stacjonującej w Ługawoj (kilka godzin jazdy pociągiem na wschód od miasta Ariz w kierunku Ałma-Aty, pod chińską granicę).

W wojskowym mundurze, z odznakami kapitana i z krzyżykiem kapelańskim zaczął stawiać pierwsze kroki w wojskowym duszpasterstwie w 28. Pułku Piechoty. Przeszedł wtedy szlak przez Kazachstan i Środkowy Wschód do Bejrutu. Od maja 1944 r. był kapelanem Szkół Junackich i Młodszych Ochotniczek z przydziałem do 1. Junackiej Szkoły Mechanicznej w Tel-El-Kebir (Egipt). Okres czteroletniej opieki nad młodzieżą uratowaną z „nieludzkiej ziemi” uważał za ogromnie doniosłą życiową misję. Po ewakuacji szkół do Anglii w lipcu 1947 r. zwolnił się z Armii Polskiej i w kwietniu 1948 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych do Weston koło Bostonu, gdzie ukończył studia. W 1949/50 w Pamfred (Prowincja Nowej Anglii), odbył Trzecią Probację, a ostatnie śluby zakonne złożył 2 lutego 1952 r. w Chicago.

Zamierzał wtedy wyjechać na misje do Afryki, ale przełożeni zatrzymali go w Stanach Zjednoczonych, gdzie w 1950 r. utworzył biuro misyjne. Tę działalność prowadził przez 36 lat, a jej głównym celem było wspieranie finansowe misjonarzy w ówczesnej Północnej Rodezji (dzisiejsza Zambia). Redagował wówczas pismo „Polonia dla Misji Rodezyjskiej”, którego nazwę zmienione w 1953 r. na „Pionierski trud”, a w 1966 na „Wśród Ludu Zambii”. W tym okresie wspierał materialnie wiele inicjatyw podejmowanych przez ks. abpa Adama Kozłowieckiego SJ.

Po zakończeniu tego zaangażowania na rzecz misji w 1987 r. osiadł w Hamtramck w USA w parafii św. Władysława i pomagał miejscowemu proboszczowi. W 2005 r. powrócił do Polski i zamieszkał w kolegium jezuitów w Gdyni.

za: deon.pl

Pogrzeb o. Stanisława odbędzie się w sobotę 19.01.2013. Msza św. pogrzebowa rozpocznie się o godz. 11:00 w kościele pw. św. Stanisława Kostki w Gdyni, ul. Tatrzańska 35.

Ciało zmarłego zostanie złożone w grobowcu oo. Jezuitów na cmentarzu witomińskim. Uroczystości na cmentarzu planowane są o godz. 12:30.

nekrolog

Kategorie: Aktualności, Bez kategorii

Więcej o:

Udostępnij na